Ποιος είναι ο Άλφονς;
Έμπνευση | 18.06.2023
Ο Άλφονς είναι ο πρωταγωνιστής στις ιστορίες της Σουηδής συγγραφέως Gunilla Bergström.
Γεννημένη το 1942, έγραψε 30 βιβλία με πρωταγωνιστή τον Άλφονς, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες κι έχουν πουλήσει γύρω στα 9 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
Ποιο είναι όμως το μυστικό της επιτυχίας αυτού του βιβλίου;
Τι κάνει τον Άλφονς τόσο αγαπητό στα παιδιά, όχι μόνο της Σουηδίας, αλλά όλου του κόσμου; Την απάντηση νομίζω τη δίνει η συγγραφέας που αποκαλύπτει ότι όποτε την προβλημάτιζε κάποιο σοβαρό ζήτημα στη ζωή της έγραφε μια ιστορία με τον Άλφονς. «Τα παιδιά τα πιάνουν» αυτά, λέει σε συνέντευξή της η Γκουνίλα. «Ο Άλφονς μιλάει τη γλώσσα των παιδιών». Τα προβλήματα που βιώνει μοιάζουν με τα δικά τους. Μοιράζεται φόβους, σκέψεις, όνειρα και έτσι τους επιτρέπει να ταυτιστούν μαζί του. Είναι ένας τύπος που αρέσει στα παιδιά γιατί χαράζει τον δικό του δρόμο. Δεν είναι τέλειος, δεν έχει υπερφυσικές δυνάμεις, δεν του αρέσουν οι τσακωμοί και τα βιντεοπαιχνίδια. Άλλωστε η πρώτη ιστορία του Άλφονς γράφτηκε το 1972, πολύ πριν η τεχνολογία γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών.
Σε όλες τις ιστορίες πρωταγωνιστούν ο Άλφονς και ο μπαμπάς του. Αλήθεια, πού είναι η μαμά του;
Το 2014, στα πρώτα γενέθλια του Μάρτη, είχαμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην Ελλάδα τη δημιουργό του Άλφονς. Τότε, η ίδια μάς εκμυστηρεύτηκε ότι τον μπαμπά του Άλφονς τον εμπνεύστηκε από τα δύο δικά της πατρικά πρότυπα: τον μπαμπά και τον πατριό της. Οι γονείς της χώρισαν όταν ακόμα ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και στην πορεία της ζωής τους δημιούργησαν δύο νέες εντελώς διαφορετικές οικογένειες: οπότε, η Γκουνίλα ως παιδί μοιραζόταν την καθημερινότητά της ανάμεσα στο καλλιτεχνικό σπίτι της μαμάς και του πατριού της που ήταν ζωγράφος και στο πιο αυστηρό αλλά γεμάτο γνώση σπίτι του μπαμπά της, που ήταν δάσκαλος, και της συζύγου του.
Ο μπαμπάς του Άλφονς αποτελεί ένα κράμα των δύο αντρών που καθόρισαν τη ζωή της. Όσο για τις ιστορίες του Άλφονς, μας είπε ότι πρώτα δημιούργησε τον Άλφονς και τον μπαμπά του και μετά δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφέρει και τη μαμά. Αυτή βέβαια η μη επιτηδευμένη απουσία της μητέρας αφήνει χώρο στα παιδιά να δουν τις πολλές μορφές οικογένειας που υπάρχουν, να συμφιλιωθούν με την ιδέα του διαζυγίου, της απουσίας, της απώλειας, χωρίς να νιώθουν ένοχα ή υπεύθυνα γι’ αυτό.
Νομίζω ότι η επιτυχία του Άλφονς έχει να κάνει με την παραδοχή ότι δεν είμαστε τέλειοι και ότι όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε την πραγματικότητά μας και να αντλήσουμε χαρά, κουράγιο και δύναμη ακόμα και αν η τύχη στο ξεκίνημα της ζωής μας δεν είναι με το μέρος μας. Ας συνδεθούμε, λοιπόν, με τη βοήθεια του Άλφονς, ας εστιάσουμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε ό,τι μας χωρίζει και ας συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κόσμου με λιγότερο μίσος. Και να θυμόμαστε πάντα ότι στην καθημερινότητα κρύβονται οι μεγαλύτερες εκπλήξεις. Ας αφεθούμε για να μας αποκαλυφθούν.
[Το κείμενο της Άννας Παπαφίγκου, θεατρολόγου, μεταφράστριας του Άλφονς από τα σουηδικά και συνιδρύτριας των εκδόσεων Μάρτης δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Πυγολαμπίδες , σε επιμέλεια Ιωάννας Σεραφειμίδου]
Ο Άλφονς είναι ο πρωταγωνιστής στις ιστορίες της Σουηδής συγγραφέως Gunilla Bergström.
Γεννημένη το 1942, έγραψε 30 βιβλία με πρωταγωνιστή τον Άλφονς, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες κι έχουν πουλήσει γύρω στα 9 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
Ποιο είναι όμως το μυστικό της επιτυχίας αυτού του βιβλίου;
Τι κάνει τον Άλφονς τόσο αγαπητό στα παιδιά, όχι μόνο της Σουηδίας, αλλά όλου του κόσμου; Την απάντηση νομίζω τη δίνει η συγγραφέας που αποκαλύπτει ότι όποτε την προβλημάτιζε κάποιο σοβαρό ζήτημα στη ζωή της έγραφε μια ιστορία με τον Άλφονς. «Τα παιδιά τα πιάνουν» αυτά, λέει σε συνέντευξή της η Γκουνίλα. «Ο Άλφονς μιλάει τη γλώσσα των παιδιών». Τα προβλήματα που βιώνει μοιάζουν με τα δικά τους. Μοιράζεται φόβους, σκέψεις, όνειρα και έτσι τους επιτρέπει να ταυτιστούν μαζί του. Είναι ένας τύπος που αρέσει στα παιδιά γιατί χαράζει τον δικό του δρόμο. Δεν είναι τέλειος, δεν έχει υπερφυσικές δυνάμεις, δεν του αρέσουν οι τσακωμοί και τα βιντεοπαιχνίδια. Άλλωστε η πρώτη ιστορία του Άλφονς γράφτηκε το 1972, πολύ πριν η τεχνολογία γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών.
Σε όλες τις ιστορίες πρωταγωνιστούν ο Άλφονς και ο μπαμπάς του. Αλήθεια, πού είναι η μαμά του;
Το 2014, στα πρώτα γενέθλια του Μάρτη, είχαμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην Ελλάδα τη δημιουργό του Άλφονς. Τότε, η ίδια μάς εκμυστηρεύτηκε ότι τον μπαμπά του Άλφονς τον εμπνεύστηκε από τα δύο δικά της πατρικά πρότυπα: τον μπαμπά και τον πατριό της. Οι γονείς της χώρισαν όταν ακόμα ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και στην πορεία της ζωής τους δημιούργησαν δύο νέες εντελώς διαφορετικές οικογένειες: οπότε, η Γκουνίλα ως παιδί μοιραζόταν την καθημερινότητά της ανάμεσα στο καλλιτεχνικό σπίτι της μαμάς και του πατριού της που ήταν ζωγράφος και στο πιο αυστηρό αλλά γεμάτο γνώση σπίτι του μπαμπά της, που ήταν δάσκαλος, και της συζύγου του.
Ο μπαμπάς του Άλφονς αποτελεί ένα κράμα των δύο αντρών που καθόρισαν τη ζωή της. Όσο για τις ιστορίες του Άλφονς, μας είπε ότι πρώτα δημιούργησε τον Άλφονς και τον μπαμπά του και μετά δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφέρει και τη μαμά. Αυτή βέβαια η μη επιτηδευμένη απουσία της μητέρας αφήνει χώρο στα παιδιά να δουν τις πολλές μορφές οικογένειας που υπάρχουν, να συμφιλιωθούν με την ιδέα του διαζυγίου, της απουσίας, της απώλειας, χωρίς να νιώθουν ένοχα ή υπεύθυνα γι’ αυτό.
Νομίζω ότι η επιτυχία του Άλφονς έχει να κάνει με την παραδοχή ότι δεν είμαστε τέλειοι και ότι όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε την πραγματικότητά μας και να αντλήσουμε χαρά, κουράγιο και δύναμη ακόμα και αν η τύχη στο ξεκίνημα της ζωής μας δεν είναι με το μέρος μας. Ας συνδεθούμε, λοιπόν, με τη βοήθεια του Άλφονς, ας εστιάσουμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε ό,τι μας χωρίζει και ας συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κόσμου με λιγότερο μίσος. Και να θυμόμαστε πάντα ότι στην καθημερινότητα κρύβονται οι μεγαλύτερες εκπλήξεις. Ας αφεθούμε για να μας αποκαλυφθούν.
[Το κείμενο της Άννας Παπαφίγκου, θεατρολόγου, μεταφράστριας του Άλφονς από τα σουηδικά και συνιδρύτριας των εκδόσεων Μάρτης δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Πυγολαμπίδες , σε επιμέλεια Ιωάννας Σεραφειμίδου]